Moos' Music Movies & More
Django unchained
(Columbia Pictures) "I like the way you die boy!" horen we slaaf Django zeggen tegen een dikke redneck. Welkom bij de nieuwste Tarantino-film, die omschreven kan worden als een combinatie van blaxploitation en western. Veel echte westerns worden er de laatste jaren niet gemaakt, maar als er één verschijnt is het wel direct een klapper. Denk aan 3:10 to Yuma en True Grit. Net als Django Unchained zijn deze twee remakes uit de gouden tijd van het filmgenre. De originele Django stamt uit 1966 en had Franco Nero als het titelpersonage. Die Italiaanse acteur maakt ook nog een leuke cameo in deze remake. Net als veel andere bekende gezichten die kleine maar interessante rollen voor hun rekening nemen trouwens: Bruce Dern, Don Johnson, Jonah Hill, James Remar...
De hoofdrollen zijn voor Jamie Foxx als slaaf Django en Christoph Waltz als dokter Schultz, een tandarts van Duitse origine die er een luguber en lucratief bijbaantje op na houdt. De man is een premiejager en heeft Django nodig om enkele broers op te sporen met een prijs boven hun hoofd, wanted dead or alive. Nu hij een vrij man is wil Django op zoek gaan naar zijn vrouw, die de bijzondere naam Broomhilde von Shaft heeft. Eerst vormen de twee heren een duo als premiejagers, iets wat Django helemaal niet erg vindt. "Kill white folks and they pay you for it? What's NOT to like?" Na een winter vol incasseren van premies is het echter tijd om richting Candyland te gaan. Het is daar waar Broomhilde als slaaf wordt gehouden door Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), een van de grootste plantagehouders van de Mississippi. Een charmante en vriendelijke man met een nare gedachte over 'zwarten'. Zijn rechterhand is de donkere huisslaaf Stephen, op het eerste zicht onherkenbaar gespeeld door Samuel L. Jackson. Die verraadt liever zijn eigen volk dan dat hij voor ze op komt.
Het verhaal lijkt wat eenvoudig en zou in veel minder dan 165 minuten verteld kunnen worden. Toch heeft Tarantino niet voor niets een Golden Globe gewonnen voor het scenario. De filmmaker heeft oog voor detail en neemt rustig de tijd om de personages te introduceren en lange maar lyrische dialogen vol one-liners te laten voeren. Candie verwoordt het prima: "Gentlemen, you had my curiosity, but now you have my attention." Langdradig zoals in Death Proof wordt het echter nooit, daar zorgen de prachtige settings en schitterende muzikale begeleiding wel voor. Ook heeft Django Unchained zeker zijn brute momenten, het is tenslotte een Tarantino-film. Racistisch of zinloos geweld is het echter allesbehalve, want elke scène heeft een doel en gevolg. Bovendien zitten er heel wat humoristische stukken in de film. Hilarisch is het onderlinge gezeur tussen een bende KKK'ers die achter Django en Schultz aan gaan maar niks kunnen zien omdat de gaten in de zakken om hun hoofd te klein zijn.
Zoals het een echte western betaamd, worden de uitgestrekte velden en besneeuwde bergtoppen fraai in beeld gebracht. Op de achtergrond klinkt die bekende muziekselectie van Tarantino die bol staat van diverse genres. De film opent met de theme van de originele Django, later volgt het eveneens welgekozen 'I Got a Name' door folkzanger Jim Croce. Er is uiteraard genoeg ruimte voor Ennio Morricone, terwijl filmmuziek van Jerry Goldsmith ook een passend plaatsje in de film bezit. De soundtrack bevat nieuw werk van rapper Rick Ross, soulzanger John Legend en een frisse mash up van James Brown en 2Pac. Beethoven's 'Für Elise' zorgt voor ondersteuning tijdens de rustigere scènes. Zoals we van Tarantino gewend zijn vult de gehele sound de film perfect aan.
In de media en op internet gaat het uiteraard opnieuw over de mate van geweld in de film en het veelvuldig gebruik van het 'n' woord. Wie verder kijkt dan geweld en gescheld ziet dat deze zaken nodig zijn om het verhaal goed en historisch in beeld te brengen. De Verenigde Staten staan op rand van een burgeroorlog en slavernij viert hoogtij. De film is opgenomen op die bewuste plekken waar honderden slaven zijn vernederd, mishandelt en uitgebuit. En volgens de regisseur ging het er zo aan toe. Django laat zich hier niet door uit het veld slaan. Sterker nog: hij maakt hier korte metten mee. Regelmatig zien we hem naar zijn revolver grijpen als het hem te veel wordt. Dat hij uiteindelijk als een malle om zich heen schiet valt te begrijpen. Het is echter Cristoph Waltz die het meeste opzien baart. Voor zijn rol als nazi kolonel Landa in Inglourious Basterds won hij zowat alle prijzen in de categorie 'beste mannelijke bijrol'. Voor Django Unchained heeft hij in dezelfde categorie al een Golden Globe gewonnen. Alhoewel de concurrentie best lastig is zou het best kunnen dat hij opnieuw een Oscar mee naar huis mag nemen. De film is in totaal voor vijf Oscars genomineerd waaronder 'beste film'. Het is wachten tot 24 februari, dan weten we wie er met de bekende filmprijzen aan de haal gaat. Check ondertussen de film en maak je klaar voor een complete filmervaring.
Nu in de bioscoop
http://www.roarezine.nl/wp-admin/post.php?post=55947&action=edit