Moos' Music Movies & More
End of Watch
South Central Los Angeles, één van de ruigste buurten ter wereld en het strijdtoneel van Brian Taylor (Jake Gyllenhaal) en Mike Zavala (Michael Peña). Met deze twee agenten gaan we mee op pad door de gevaarlijke buurten.
Na een sterke monoloog van Brian over wat het is om een politieman te zijn maken we met het duo een autoachtervolging mee dat bloederig eindigt. Ze worden beschoten en zoals Brian eerder aangaf in zijn proloog schieten ze terug met een dodelijk resultaat. De twee worden uiteindelijk vrij gesproken van hun daden maar we krijgen onmiddellijk een goed beeld van de wereld waarin ze 'werken'. Voor een studieproject installeert Brian bij beiden een cameraatje om alles te filmen, iets waar zijn oversten natuurlijk niet zo blij mee zijn. Op patrouille leren we de jongens beter kennen, ze zijn echte vrienden en vormen een goed team. Mike is van Mexicaanse komaf, kan zich dus goed verstaanbaar maken onder de bendes en is een echte familieman. Brian is blank, een ex-marinier en heeft zijn liefdesleven nog niet helemaal op een rij. Genoeg stof om over te praten tussen de oproepen door.
De chemie tussen de hoofdrolspelers is misschien wel het sterkste aspect van de film. De twee acteurs hebben vijf maanden meegelopen met de LAPD en dat is te zien. Als het twee onbekende acteurs waren geweest zou je zeggen dat het precies echt is. Daar helpen de 'found footage' beelden zeker aan mee. In de actiescènes heerst er een rommeligheid van jewelste maar dat is dan ook het gevoel wat je krijgt in dit soort situaties. Er duiken wel vragen op bij het gebruik van dit soort camerawerk. Vooral de grote periodes tussen bepaalde scenes. Er wordt getrouwd en er komen baby's, dat legt de camera mooi vast maar welke meerwaarde heeft dat voor Brian's project. Regisseur David Ayer sjoemelt maar weet zo wel de vaart in het verhaal te houden. We zien hoe de twee agenten dag in dag uit de criminaliteit probeert aan te pakken. Ze beseffen niet dat het hun dieper in de problemen brengt. Ze schoppen tegen deuren die beter niet aangeraakt kunnen worden. Al belt er een vrouwtje dat ze haar kinderen kwijt is.
We zien zelfs dat de gangs met cameraatjes rond lopen om te tonen hoe stoer ze zijn. De politie, die vooral de orde probeert te bewaren en respect heeft, is dan een makkelijk mikpunt. Ayer die zijn jeugd doorbracht in South Central weet precies hoe het wereldje werkt. Naast het schrijven en regisseren van End of Watch deed hij dat ook voor debuut Harsh Times met Christian Bale. Daarnaast regisseerde hij Street Kings en schreef Training Day. Allen spelen zich af in Los Angeles. De filmmaker vindt deze keer een mooie weg tussen het professionele en privé leven. Met een sterke cast komt het verhaal goed tot leven. Je vergeet de minpuntjes omdat je benieuwd bent waar de echte helden elke dag in verzeilen. Als ze dan voor een reddingsactie onderscheiden worden kan je de vraag stellen of dit de moeite van een medaille waard is. Waarschijnlijk heeft elke agent in deze buurten dagelijks dergelijke dingen mee te maken. Uiteindelijk gunnen we het hun en het einde is dan ook iets waar je naar toe leeft. Mede dankzij de sterke soundtrack met toepasselijke songs van Public Enemy, Josh Homme en onze eigen Golden Earring. De gebruikte song Twilight Zone legt het uit.
"Where am I to go now that I've gone too far
You will come to know
When the bullet hits the bone
You will come to know
When the bullet hits the bone"
Na een sterke monoloog van Brian over wat het is om een politieman te zijn maken we met het duo een autoachtervolging mee dat bloederig eindigt. Ze worden beschoten en zoals Brian eerder aangaf in zijn proloog schieten ze terug met een dodelijk resultaat. De twee worden uiteindelijk vrij gesproken van hun daden maar we krijgen onmiddellijk een goed beeld van de wereld waarin ze 'werken'. Voor een studieproject installeert Brian bij beiden een cameraatje om alles te filmen, iets waar zijn oversten natuurlijk niet zo blij mee zijn. Op patrouille leren we de jongens beter kennen, ze zijn echte vrienden en vormen een goed team. Mike is van Mexicaanse komaf, kan zich dus goed verstaanbaar maken onder de bendes en is een echte familieman. Brian is blank, een ex-marinier en heeft zijn liefdesleven nog niet helemaal op een rij. Genoeg stof om over te praten tussen de oproepen door.
De chemie tussen de hoofdrolspelers is misschien wel het sterkste aspect van de film. De twee acteurs hebben vijf maanden meegelopen met de LAPD en dat is te zien. Als het twee onbekende acteurs waren geweest zou je zeggen dat het precies echt is. Daar helpen de 'found footage' beelden zeker aan mee. In de actiescènes heerst er een rommeligheid van jewelste maar dat is dan ook het gevoel wat je krijgt in dit soort situaties. Er duiken wel vragen op bij het gebruik van dit soort camerawerk. Vooral de grote periodes tussen bepaalde scenes. Er wordt getrouwd en er komen baby's, dat legt de camera mooi vast maar welke meerwaarde heeft dat voor Brian's project. Regisseur David Ayer sjoemelt maar weet zo wel de vaart in het verhaal te houden. We zien hoe de twee agenten dag in dag uit de criminaliteit probeert aan te pakken. Ze beseffen niet dat het hun dieper in de problemen brengt. Ze schoppen tegen deuren die beter niet aangeraakt kunnen worden. Al belt er een vrouwtje dat ze haar kinderen kwijt is.
We zien zelfs dat de gangs met cameraatjes rond lopen om te tonen hoe stoer ze zijn. De politie, die vooral de orde probeert te bewaren en respect heeft, is dan een makkelijk mikpunt. Ayer die zijn jeugd doorbracht in South Central weet precies hoe het wereldje werkt. Naast het schrijven en regisseren van End of Watch deed hij dat ook voor debuut Harsh Times met Christian Bale. Daarnaast regisseerde hij Street Kings en schreef Training Day. Allen spelen zich af in Los Angeles. De filmmaker vindt deze keer een mooie weg tussen het professionele en privé leven. Met een sterke cast komt het verhaal goed tot leven. Je vergeet de minpuntjes omdat je benieuwd bent waar de echte helden elke dag in verzeilen. Als ze dan voor een reddingsactie onderscheiden worden kan je de vraag stellen of dit de moeite van een medaille waard is. Waarschijnlijk heeft elke agent in deze buurten dagelijks dergelijke dingen mee te maken. Uiteindelijk gunnen we het hun en het einde is dan ook iets waar je naar toe leeft. Mede dankzij de sterke soundtrack met toepasselijke songs van Public Enemy, Josh Homme en onze eigen Golden Earring. De gebruikte song Twilight Zone legt het uit.
"Where am I to go now that I've gone too far
You will come to know
When the bullet hits the bone
You will come to know
When the bullet hits the bone"