Moos' Music Movies & More
Rachel Sermanni - Under Mountains
Daar stond Rachel Sermanni dan in haar eentje tijdens Motel Mozaïque. Met enkel de Black Current EP op zak kreeg ze de Rotterdamse Schouwburg in vervoering. Haar debuut Under Mountains is al even uit, tijd voor de andere Nederlandse podia.
Die Black Current EP is eigenlijk de rode draad door haar debuut. Alle vier de liedjes komen terug op Under Mountains dat vol staat van sfeervolle nu-folk met een mysterieuze insteek, soms heel intiem of juist uitbundig. Centraal staat een stem die perfect elke emotie weet te brengen. In het mooie ‘The Fog’ komen deze kwaliteiten het beste tot zijn recht. Van haar lieve lispelende spreekstem tot variërende vocalen die het gitaarspel achterna gaan. De vioolpartijen en diverse natuurgeluiden zorgen voor een bijpassende creepy sfeer zodat dit liedje en de tien anderen sprookjes op zich worden. Ze komt dan ook uit de Schotse Hooglanden waar ze jarenlang muzikale inspiratie heeft opgedaan in de bosrijke omgevingen.
Rachel Sermanni is tenslotte pas 21 jaar oud maar door te touren met Fink en Mumford & Sons en steun van Elbow’s Guy Garvey heeft ze inmiddels een aardige naam opgebouwd. Wanneer je luistert naar ‘Little Prayer’ met die achtergrondzang, dat huiveringwekkend terugkeert in ‘Sea Oh See’, springt de naam van collega-lispelaar Ellie Goulding in gedachte. Hoe ze haar akoestische gitaar bespeelt in ‘Marshmallow Unicorn’ heeft dan weer wat weg van Ben Howard. Leuke namen om mee vergeleken te worden maar de Schotse schone bezit veel eigen talent. Solo met haar gitaar weet ze heel wat te bereiken en dat werkt ook live. Op plaat is er een achtkoppige band die met strijkers en piano extra cachet geeft aan de nummers. ‘Bones’ ontaardt in een muzikale mengelmoes waar haar stem op volle kracht wordt gebruikt.
Richting het einde van de plaat staan twee nummers van haar eerder verschenen EP. Titelnummer ‘Black Current’ is een dromerig liedje dat opnieuw een inzicht geeft in de fantasie van Sermanni. De constante dreiging door harp, piano en tamboerijn blijft andermaal voor interessante melodieën zorgen. Na het dramatische ‘Eggshells’, wat hevig leunt op viool en gitaar, sluit Under Mountains af met het knusse ‘To a Fox’. Net als de rest van het album prima tijdverdrijf tijdens de vroege avonden met buiten vallende bladeren en regenachtige momenten. Om helemaal in de stemming te komen zijn haar videoclips zeker de moeite waard.
Die Black Current EP is eigenlijk de rode draad door haar debuut. Alle vier de liedjes komen terug op Under Mountains dat vol staat van sfeervolle nu-folk met een mysterieuze insteek, soms heel intiem of juist uitbundig. Centraal staat een stem die perfect elke emotie weet te brengen. In het mooie ‘The Fog’ komen deze kwaliteiten het beste tot zijn recht. Van haar lieve lispelende spreekstem tot variërende vocalen die het gitaarspel achterna gaan. De vioolpartijen en diverse natuurgeluiden zorgen voor een bijpassende creepy sfeer zodat dit liedje en de tien anderen sprookjes op zich worden. Ze komt dan ook uit de Schotse Hooglanden waar ze jarenlang muzikale inspiratie heeft opgedaan in de bosrijke omgevingen.
Rachel Sermanni is tenslotte pas 21 jaar oud maar door te touren met Fink en Mumford & Sons en steun van Elbow’s Guy Garvey heeft ze inmiddels een aardige naam opgebouwd. Wanneer je luistert naar ‘Little Prayer’ met die achtergrondzang, dat huiveringwekkend terugkeert in ‘Sea Oh See’, springt de naam van collega-lispelaar Ellie Goulding in gedachte. Hoe ze haar akoestische gitaar bespeelt in ‘Marshmallow Unicorn’ heeft dan weer wat weg van Ben Howard. Leuke namen om mee vergeleken te worden maar de Schotse schone bezit veel eigen talent. Solo met haar gitaar weet ze heel wat te bereiken en dat werkt ook live. Op plaat is er een achtkoppige band die met strijkers en piano extra cachet geeft aan de nummers. ‘Bones’ ontaardt in een muzikale mengelmoes waar haar stem op volle kracht wordt gebruikt.
Richting het einde van de plaat staan twee nummers van haar eerder verschenen EP. Titelnummer ‘Black Current’ is een dromerig liedje dat opnieuw een inzicht geeft in de fantasie van Sermanni. De constante dreiging door harp, piano en tamboerijn blijft andermaal voor interessante melodieën zorgen. Na het dramatische ‘Eggshells’, wat hevig leunt op viool en gitaar, sluit Under Mountains af met het knusse ‘To a Fox’. Net als de rest van het album prima tijdverdrijf tijdens de vroege avonden met buiten vallende bladeren en regenachtige momenten. Om helemaal in de stemming te komen zijn haar videoclips zeker de moeite waard.