Moos' Music Movies & More
Skyfall
(Sony Pictures) Vijftig jaar Bond, hoe kan dat het beste gevierd worden? Een nieuwe film en wat voor een. Skyfall is eindelijk weer lekker ouderwets. Alle ingrediënten zijn aanwezig: mooie settings, een mysterieuze Bondgirl, de charismatische slechterik, enkele handige gadgets en Daniel Craig als de stoere maar stijlvolle Bond. Hij mag met Sean Connery uitvechten wie de enige echte Bond, James Bond is.
Terug van weggeweest, de klassieke titelsong, die ditmaal wordt gebracht door de gouden strot van Adele. De muziek heeft wat weg van de beroemde Bondtune terwijl haar stem zich kan meten met die van Shirley Bassey (Goldfinger, Diamonds Are Forever). Het liedje, inclusief artistieke opening credits, start na een enerverende proloog vol explosieve achtervolgingen door het levendige Istanbul. James Bond wordt uiteindelijk neergeschoten. Bond is echter niet dood maar heeft wel tijd nodig om op te knappen. Hij wordt immers een dagje ouder. Ondertussen is de man die van hem kon ontsnappen met een lijst vol belangrijke informatie druk in de weer. MI6 vliegt zelfs de lucht in. Tijd voor James om terug in actie te komen. Bond moet wel een grondige check-up ondergaan, de Martini's hebben effect gehad op zijn scherpte.
Er zijn dan ook vraagtekens over het hele spionagewereldje. Is het nog relevant? Hoe kan iemand zo maar binnendringen in de ultrageheime, extreem beveiligde Secret Service? M (Dame Judi Dench) moet tekst en uitleg geven terwijl Bond richting Shanghai vertrekt voor zijn eerste missie. Nog niet helemaal de oude maar zijn Britse karakter is intact gebleven. We zien hoe hij zich op vertrouwd terrein begeeft in een casino, daar zijn Martini nuttigt en aanpapt met de mysterieuze Bondgirl Severin (Bérénice Marlohe). Een liefje van slechterik Silva, op magistrale wijze neergezet door Oscarwinnaar Javier Bardem (No Country For Old Men). Een klassieke bad guy met charme, hoge intelligentie en een steekje los. Voor hem is het simpel: wraak richting M. Zo komt Bond enkele gevoelige zaken te weten maar staat vrij machteloos. Zelfs de paar gadgets van Q, terug van geweest en in een jonger jasje (Ben Whishaw), kunnen hem niet uit de brand helpen.
Het is gedurfd om Bond zo bloot te stellen, gelukkig weet regisseur Sam Mendes het verhaal goed op te bouwen en neemt de actie niet de bovenhand. Mendes weet hoe hij diepgang moet brengen (American Beauty, Jarhead) en zorgt dat de acteurs het verhaal tot leven wekken. Iedereen acteert op een hoog niveau. De show wordt echter gestolen door Bardem als de freakachtige Silva. Hij opent met een instant legendarische monoloog. Al valt er genoeg om hem te lachen, de man bezit een blik waar je angstig van wordt. Aangezien hij Bond en co elke keer een stap voor is moet 007 terug naar zijn roots, een duik nemen in zijn geschiedenis om het spel naar zich toe te trekken. De spanning blijft tot het einde voelbaar. Niet in het minst door het camerawerk van Roger Deakins (de denderende achtervolging door de Londense Underground, de climax op landgoed Skyfall) en de debuterende Bondscore van Thomas Newman. Vaste waarden van Sam Mendes.
De 23ste Bond kan makkelijk tot een van de beste Bondfilms gerekend worden. Skyfall zit vol verwijzingen naar de oudere films (de Aston Martin) maar zorgt tegelijk voor een frisse wind door de hele franchise. Op deze wijze kan de filmreeks nog lang verder en is het goed om te weten dat Daniel Craig nog minstens twee films de rol van Bond zal vertolken. Rondom hem zien we een nieuw team ontstaan met Ralph 'Voldemort' Fiennes en Naomie Harris als belangrijkste factoren. James Bond is shaken not stirred.
Terug van weggeweest, de klassieke titelsong, die ditmaal wordt gebracht door de gouden strot van Adele. De muziek heeft wat weg van de beroemde Bondtune terwijl haar stem zich kan meten met die van Shirley Bassey (Goldfinger, Diamonds Are Forever). Het liedje, inclusief artistieke opening credits, start na een enerverende proloog vol explosieve achtervolgingen door het levendige Istanbul. James Bond wordt uiteindelijk neergeschoten. Bond is echter niet dood maar heeft wel tijd nodig om op te knappen. Hij wordt immers een dagje ouder. Ondertussen is de man die van hem kon ontsnappen met een lijst vol belangrijke informatie druk in de weer. MI6 vliegt zelfs de lucht in. Tijd voor James om terug in actie te komen. Bond moet wel een grondige check-up ondergaan, de Martini's hebben effect gehad op zijn scherpte.
Er zijn dan ook vraagtekens over het hele spionagewereldje. Is het nog relevant? Hoe kan iemand zo maar binnendringen in de ultrageheime, extreem beveiligde Secret Service? M (Dame Judi Dench) moet tekst en uitleg geven terwijl Bond richting Shanghai vertrekt voor zijn eerste missie. Nog niet helemaal de oude maar zijn Britse karakter is intact gebleven. We zien hoe hij zich op vertrouwd terrein begeeft in een casino, daar zijn Martini nuttigt en aanpapt met de mysterieuze Bondgirl Severin (Bérénice Marlohe). Een liefje van slechterik Silva, op magistrale wijze neergezet door Oscarwinnaar Javier Bardem (No Country For Old Men). Een klassieke bad guy met charme, hoge intelligentie en een steekje los. Voor hem is het simpel: wraak richting M. Zo komt Bond enkele gevoelige zaken te weten maar staat vrij machteloos. Zelfs de paar gadgets van Q, terug van geweest en in een jonger jasje (Ben Whishaw), kunnen hem niet uit de brand helpen.
Het is gedurfd om Bond zo bloot te stellen, gelukkig weet regisseur Sam Mendes het verhaal goed op te bouwen en neemt de actie niet de bovenhand. Mendes weet hoe hij diepgang moet brengen (American Beauty, Jarhead) en zorgt dat de acteurs het verhaal tot leven wekken. Iedereen acteert op een hoog niveau. De show wordt echter gestolen door Bardem als de freakachtige Silva. Hij opent met een instant legendarische monoloog. Al valt er genoeg om hem te lachen, de man bezit een blik waar je angstig van wordt. Aangezien hij Bond en co elke keer een stap voor is moet 007 terug naar zijn roots, een duik nemen in zijn geschiedenis om het spel naar zich toe te trekken. De spanning blijft tot het einde voelbaar. Niet in het minst door het camerawerk van Roger Deakins (de denderende achtervolging door de Londense Underground, de climax op landgoed Skyfall) en de debuterende Bondscore van Thomas Newman. Vaste waarden van Sam Mendes.
De 23ste Bond kan makkelijk tot een van de beste Bondfilms gerekend worden. Skyfall zit vol verwijzingen naar de oudere films (de Aston Martin) maar zorgt tegelijk voor een frisse wind door de hele franchise. Op deze wijze kan de filmreeks nog lang verder en is het goed om te weten dat Daniel Craig nog minstens twee films de rol van Bond zal vertolken. Rondom hem zien we een nieuw team ontstaan met Ralph 'Voldemort' Fiennes en Naomie Harris als belangrijkste factoren. James Bond is shaken not stirred.