Moos' Music Movies & More
Surface Noise - Curling the Waves Fantastic
De vijf jongens uit Rotterdam hebben een EP uit gevuld met vijf goed in het oor liggende zomerliedjes. Neem een beetje Fountains of Wayne, Plain White T`s en Weezer en maak er een lekkere cocktail van. Dit bewees Surface Noise al met hun diverse debuutalbum Molded opgenomen tussen 2005 en 2010. Op de nieuwe Curling the Waves Fantastic gaan Frank, Luuk, Jop, Hans en Jamaal vrolijk verder.
In hun online biografie zien de heren zichzelf in een lijn met de Beach Boys, the Cars en MGMT. Hoe gevarieerd die bands ook mogen zijn, ze delen net als Surface Noise het gevoel om pakkende liedjes te maken. Het vijftal klinkt zo misschien niet bijster origineel maar catchy is het zeker. Zelf geven ze in hun manifest dan ook aan dat alles al is gedaan en `we must repeat´. De vijf nieuwe liedjes hebben elk hun eigen draai meegekregen. Opener Don´t Mention the Shoes wordt gedragen door een fijn gitaarriffje. Van relaxte zang gaat het naar boeiend samenzang tot een stuiterend stukje synth de boel overneemt.
Show Me the Love, Homer begint onmiddellijk in de stijl van the Killers met zware synthtoetsen. De teksten zijn dan ook direct, zanger Jop Euwijk weet met elke song anders uit de hoek te komen. In de ballad van de EP, Clearly A Warning, zijn de stembanden extra zacht gestemd om een mooie liefdesboodschap te brengen. Eentje dat misschien iets te lang duurt maar mede door de hypnotiserende keyboardpartijtjes vrij snel in je hoofd gaat zitten. Over het algemeen klinken de liedjes nogal zoet en plakkerig. Daar hoeft niks mis mee te zijn, het is alleen niet zo origineel en dat proberen de jongens van Surface Noise wel te zijn. De laatste twee songs van de plaat laten dit zeker horen. Het kan ook zijn dat u naar een floppy zit te luisteren.
Van de EP verschenen de eerste exemplaren op een 1,44 mb diskette. Floppy´s zijn inmiddels old school maar nummer vier How It Got Started gaat nog verder terug in de tijd. Het is poppy maar dan zoals Weezer´s Buddy Holly. ´´Pretty Girls are in to fashion, pretty boys don´t know what hit them´´, dat soort praktijken. Een kort en krachtig liedje waar zang- en synthlijnen mooi parallel gaan. Toetsenist Jamaal Mohuddy opent Gossip Vampires, de sterke afsluiter met een combinatie van sluimerende tonen en aanwezige bliepjes. Vrij snel start er zomers gitaarspel dat na de zanglijnen overgaat in een hysterische sound. Het liedje zit sowieso vol alsof er allerlei gespuis aanwezig is. Dat kan best kloppen aangezien het laatste nummer van Curling the Waves Fantastic live is opgenomen. Hierdoor krijgen we via de, bij momenten memorabele synthesizer, een fraai einde en een knap bruggetje naar hun volwaardige tweede plaat.
Gossip Vampires is dan ook mijn favoriete nummer van de EP.
In hun online biografie zien de heren zichzelf in een lijn met de Beach Boys, the Cars en MGMT. Hoe gevarieerd die bands ook mogen zijn, ze delen net als Surface Noise het gevoel om pakkende liedjes te maken. Het vijftal klinkt zo misschien niet bijster origineel maar catchy is het zeker. Zelf geven ze in hun manifest dan ook aan dat alles al is gedaan en `we must repeat´. De vijf nieuwe liedjes hebben elk hun eigen draai meegekregen. Opener Don´t Mention the Shoes wordt gedragen door een fijn gitaarriffje. Van relaxte zang gaat het naar boeiend samenzang tot een stuiterend stukje synth de boel overneemt.
Show Me the Love, Homer begint onmiddellijk in de stijl van the Killers met zware synthtoetsen. De teksten zijn dan ook direct, zanger Jop Euwijk weet met elke song anders uit de hoek te komen. In de ballad van de EP, Clearly A Warning, zijn de stembanden extra zacht gestemd om een mooie liefdesboodschap te brengen. Eentje dat misschien iets te lang duurt maar mede door de hypnotiserende keyboardpartijtjes vrij snel in je hoofd gaat zitten. Over het algemeen klinken de liedjes nogal zoet en plakkerig. Daar hoeft niks mis mee te zijn, het is alleen niet zo origineel en dat proberen de jongens van Surface Noise wel te zijn. De laatste twee songs van de plaat laten dit zeker horen. Het kan ook zijn dat u naar een floppy zit te luisteren.
Van de EP verschenen de eerste exemplaren op een 1,44 mb diskette. Floppy´s zijn inmiddels old school maar nummer vier How It Got Started gaat nog verder terug in de tijd. Het is poppy maar dan zoals Weezer´s Buddy Holly. ´´Pretty Girls are in to fashion, pretty boys don´t know what hit them´´, dat soort praktijken. Een kort en krachtig liedje waar zang- en synthlijnen mooi parallel gaan. Toetsenist Jamaal Mohuddy opent Gossip Vampires, de sterke afsluiter met een combinatie van sluimerende tonen en aanwezige bliepjes. Vrij snel start er zomers gitaarspel dat na de zanglijnen overgaat in een hysterische sound. Het liedje zit sowieso vol alsof er allerlei gespuis aanwezig is. Dat kan best kloppen aangezien het laatste nummer van Curling the Waves Fantastic live is opgenomen. Hierdoor krijgen we via de, bij momenten memorabele synthesizer, een fraai einde en een knap bruggetje naar hun volwaardige tweede plaat.
Gossip Vampires is dan ook mijn favoriete nummer van de EP.